Me too?

 

Niemand is schuldig.

 

De conditionering was en is in veel gevallen nog steeds: vrouwen horen zich te onderwerpen en mannen zijn de baas.

 

Het tij evenwel keren is onmogelijk door het andere geslacht te willen veranderen. Je kunt het ene 'beest' na het andere aan de schandpaal nagelen of terechtstellen, maar je blijft ermee bezig tot je dood. Die vermeende beesten zullen er altijd zijn. Ook zij zijn het product van conditionering.

 

Je moet in alle gevallen bij jezelf beginnen.

 

Een voorbeeld:

 

Mijn vader was tiranniek en driftig, hij duldde geen tegenspraak. Laat staan dat hij een andere mening aan kon. Hij mishandelde me als ik in een krachtige opwelling die tegenspraak of andere mening wel had. Ook als ik in zijn ogen iets verkeerd deed kreeg ik klappen. Ik moest daardoor steeds op mijn hoede zijn en op mijn tenen lopen.

 

Toen ik later leed onder verschillende angsten en weerkerende depressies en toen ik een eind aan mijn leven wilde maken, heb ik hem nooit beschuldigd of verantwoordelijk gesteld voor mijn ellende.

Ook toen ik in therapie ging, daarna zelf een therapeuten-opleiding deed en alleen nog maar wilde weten wie ik nou eigenlijk was, heb ik mijn vader niet beschuldigd als veroorzaker en in stand houder van mijn lijden.

 

Ik zag al snel in dat ook mijn ouders 'het slachtoffer' waren van hun opvoeding en hun ouders ook en hun grootouders, overgrootouders enz.

Door anderen te beschuldigen blijf je hangen in slachtofferschap en gooi je je eigen kracht steeds en opnieuw weg.

 

Laat het beschuldigen en het eeuwige gevecht los. Beland zo in je eigen verantwoordelijkheid, vrijheid en kracht.

Niemand zal dan nog in staat blijken om jou te intimideren.